มันถูกเรียกว่าการเป็นผู้ประกอบการและในปัจจุบันเป็นเทรนด์ระดับโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเยาวชนที่ บริษัท และแม้แต่รัฐบาลสนับสนุนนักธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม.
“สังคมนิยมประชาธิปไตย: การสำรวจทั่วโลก”
ดังนั้น บริษัท ต่าง ๆ จึงใช้เครื่องมือในการผลิตเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่ไม่หยุดซื้อ.
อ. วีระยุทธชี้ว่า จุดที่คนส่วนใหญ่บอกว่าเป็นเหมือนยุคตั้งไข่จัดวางโครงสร้างทุนนิยมไทยต้องย้อนกลับไปที่ยุคจอมพลสฤษดิ์ ซึ่งถ้าเราลองอัลตราซาวด์ดู ก็จะเห็นว่าทุนนิยมแบบจอมพลสฤษดิ์มีธนาคารพาณิชย์เพียงไม่กี่รายเป็นหัวใจขับเคลื่อน ไม่ใช่รัฐหรือตลาด
เป็นฐานสำคัญในการเปลี่ยนแปลงสังคมให้ดีขึ้น
สรุปง่ายๆ ว่า “ทุนนิยมไม่ได้มีแบบเดียว” แต่แตกต่างกันไปตามเรื่องราวที่ล้อมอยู่รายรอบทุนนิยม
ไม่เพียงแค่เฉพาะตัวเราเท่านั้น ผู้คนยังมีแนวโน้มที่จะลงทุนเพื่ออนาคตที่ดีกว่า ในที่นี้ไม่ใช่เพียงแค่การนำเงินไปลงทุน แต่หมายถึงการลงทุนสร้างโอกาสให้กับลูกหลาน โดยหวังว่าจะให้พวกเขามาชีวิตที่ดียิ่งกว่า ฉะนั้นแล้วศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของทุนนิยม ไม่ใช่สังคมนิยม แต่เป็น “การมองเห็นโลกที่ขุ่นหมอง” ต่างหาก
พิพัฒน์ เหลืองนฤมิตชัย ตั้งคำถาม ใครได้ประโยชน์จากการท่องเที่ยวบูม และเราจะบริหารจัดการผลประโยชน์และสร้างความยั่งยืนให้กับรายได้จากการท่องเที่ยวได้อย่างไร
การคุ้มครองผู้บริโภคเกิดขึ้นเมื่อประชากรเต็มใจที่จะ "บริโภค" รับซื้อใช้สินค้าและบริการเกินกว่าที่ไม่ต้องการ ขับเคลื่อนด้วยแคมเปญโฆษณาที่เน้นคุณภาพที่ดีที่สุดของผลิตภัณฑ์ถัดไป.
ทรัพย์สินส่วนตัว. ระบบทุนนิยมสร้างขึ้นจากการแลกเปลี่ยนแรงงานและสินค้าอย่างเสรี ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ในสังคมที่ไม่รับประกันสิทธิของใครก็ตามที่จะเป็นเจ้าของทรัพย์สินส่วนตัว สิทธิในทรัพย์สินยังส่งเสริมให้นายทุนใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด ซึ่งจะส่งเสริมการแข่งขันในตลาด
ธุรกิจที่รัฐบาลเป็นเจ้าของมีแรงจูงใจน้อยสำหรับประสิทธิภาพและนวัตกรรม
ทุนนิยมผูกขาด เศรษฐกิจผูกขาด คือสิ่งที่เราสัมผัสได้ชัดเจนในชีวิตประจำวัน ตั้งแต่ตื่นจนนอนเราต้องซื้อสินค้าจากบริษัทใหญ่ไม่กี่เจ้า ไม่ใช่แค่สัมผัสได้ชัดเจน แต่นี่เป็นเรื่องที่ไม่ว่าใครๆ ก็พูดถึง น่าเศร้าที่หลายคนที่ไม่เห็นแสงสว่างในการจัดการปัญหาผูกขาด จนถึงขั้นที่มองการผูกขาดราวกับเป็นสภาพปกติที่เข้าไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
ระบบการเงินและวงจรการสะสมในระดับโลก ความมั่งคั่งที่ถือและซื้อขายโดยบริษัทและบุคคลนั้นกระจัดกระจายไปทั่วโลกในสถานที่ต่างๆ ซึ่งทำให้การเก็บภาษีความมั่งคั่งเป็นเรื่องยากมาก บุคคลและบริษัทจากทั่วทุกมุมโลกลงทุนในธุรกิจ เครื่องมือทางการเงิน เช่น หุ้นหรือการจำนอง และอสังหาริมทรัพย์ เหนือสิ่งอื่นใด ทุนนิยม ทุกที่ที่พวกเขาพอใจ ทำให้พวกเขามีอิทธิพลอย่างมากในชุมชนที่อยู่ไกลออกไป
ไม่ใช่ว่าทุนนิยมเลวร้ายแล้วจะเลวร้ายแบบนั้นตลอดไป หน้าที่ของผู้คนในฐานะพลเมืองคือการมีส่วนร่วมในการเมืองอย่างแข็งขันเพื่อจำกัดการใช้อำนาจของหน่วยต่างๆ ในระบบทุนนิยม เช่น รัฐ ทุน มหาวิทยาลัย แรงงาน ที่ทำให้การทำงานของระบบทุนนิยมผิดเพี้ยนไป